Ulga na złe długi w podatku dochodowym
Od 1 stycznia 2020 r obowiązują nowe przepisy w podatku dochodowym dotyczące nierzetelnego regulowania należności. Ulga na złe długi w podatku dochodowym jest bardzo podobna do ulgi stosowanej w podatku VAT, o której już pisaliśmy (Ulga na złe długi – VAT).
W podatku od towarów i usług jak i w podatku dochodowym trzeba odróżnić dwie strony transakcji, tj. dłużnika i wierzyciela.
Wierzyciel
U wierzyciela stosowanie ulgi jest dobrowolne.
Wierzyciel, któremu nie uregulowano płatności za dostarczone towary lub wykonane usługi ma możliwość skorygowania podstawy opodatkowania o wartość niezapłaconej faktury.
Korekty podstawy opodatkowania dokonuje się jeżeli dana należność nie została zapłacona w terminie 90 dni od dnia terminu płatności. Jeżeli w następnym okresie wierzytelność zostanie uregulowana lub zbyta, to wierzyciel zwiększa podstawę opodatkowania.
Ulgę można stosować w rozliczeniach miesięcznych, natomiast ostateczne rozliczenie dokonujemy w rocznym zeznaniu podatkowym.
Przykład.
Podatnik sprzedał towary o wartości 10 000 zł netto i wykazał przychód ze sprzedaży. Termin płatności był wyznaczony na dzień 31 lipca 2020r. Termin 90 dni upływa dnia 29 października 2020r. Jeżeli wierzyciel do dnia 20 listopada 2020 nie otrzyma zapłaty za fakturę, może dokonać korekty przychodów o wartość nie uregulowanej faktury czyli o 10 000 zł.
W dniu 22 listopada wierzyciel otrzymał zapłatę i obliczając zaliczkę na podatek dochodowy za miesiąc listopad 2020 ma obowiązek do zaliczenia w przychody wartość otrzymanej należności w kwocie 10 000 zł netto.
Dłużnik
U dłużnika obowiązek korygowania podstawy opodatkowania jest już obowiązkowy.
Dłużnik, który nie reguluje swojego zobowiązania powyżej 90 dni od terminu płatności określonego na fakturze, musi dokonać korekty podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Zwiększenia dokonuje za okres, w którym upłynęło 90 dni od dnia terminu płatności wykazanego na fakturze. Jeżeli dłużnik ureguluje swoje zobowiązanie, dokonuje korekty podstawy opodatkowania o wartość zapłaconej faktury (w kwocie netto).
Dłużnik jest zobowiązany do korygowania podstawy opodatkowania już w zaliczkach miesięcznych, a ostateczne rozliczenie dokonuje w zeznaniu rocznym.
Przykład.
Podatnik zakupił towary o wartości 10 000 zł netto i zaliczył w koszty w dacie zakupu. Termin płatności był wyznaczony na dzień 31 lipca 2020r. Termin 90 dni upływa dnia 29 października 2020r. Jeżeli dłużnik do dnia 20 listopada 2020 nie ureguluje danego zobowiązania jest zobowiązany do korekty kosztów o wartość nie zapłaconej faktury czyli o 10 000 zł.
W dniu 22 listopada dłużnik uregulował zobowiązanie i obliczając zaliczkę na podatek dochodowy za miesiąc listopad 2020 ma możliwość do zaliczenia w koszty wartość zapłaconej faktury w kwocie 10 000,00 zł netto.
Podatnicy, którzy stosują uproszczona księgowość, czyli rozliczają się na podstawie Podatkowej Książki Przychodów i Rozchodów, mają dodatkowe zadanie w postaci bieżącej analizy przede wszystkim swoich zobowiązań. Muszą pilnować zobowiązań przeterminowanych (wierzyciele z pewnością przypominają o tym zobowiązaniu), ale przede wszystkim powinni informować swoje biuro rachunkowe o takich zobowiązaniach.
Biuro rachunkowe nie prowadzi takich zestawień i nie ma możliwości prawidłowo wyliczyć zaliczki na podatek dochodowy w przypadku gdy są przeterminowane zobowiązania.
Oczywiście Biuro rachunkowe nie ma również informacji o należnościach jakie przysługują podatnikowi, tak więc jeżeli ktoś do tej pory nie prowadził rzetelnie swoich rozliczeń z dostawcami i odbiorcami to w roku 2020 powinien już to robić.
W przypadku pełnej księgowości biuro rachunkowe posiada już wszelkie narzędzia do tego aby prawidłowo rozliczać zaliczki miesięczne jak rozliczenie roczne podatnika.